TrunkScholen hebben net als ouders een zorgplicht ten opzichte van de leerlingen. Die zorgplicht omvat ons inziens ook de verantwoordelijkheid het aantal pestincidenten te verminderen en vooral om er op een veilige manier op te reageren. In veel gevallen zie je daar ook iets over terug in de school regels of het inmiddels verplichte "pestprotocol".
Bijvoorbeeld: "Elk schoolkind gedraagt zich op een respectvolle manier en houdt rekening met de rechten van anderen". Op deze manier kunnen scholen aangeven dat ongewenst gedrag hun aandacht heeft. Ouders en kinderen moeten er van op aan kunnen dat er naar hen geluisterd wordt en dat er iets aan de ongewenste situatie gedaan zal worden. Dat dit toch niet altijd op een effectieve manier gebeurd is volgens ons een belangrijk deel van het nog steeds bestaande pest probleem.

Er zijn preventieve maatregelen te nemen om pesten tegen te gaan die ook zorgen voor een veiliger omgeving op school. Het is echter belangrijk te onderkennen dat er altijd gepest zal worden. Het hoort bij het schoolleven en hoewel ongewenst, is het belangrijk pesten toch als een "normaal" voorkomend verschijnsel tegemoet te treden. Juist daarom is het belangrijk dat een school ook een antwoord heeft op situaties waarin er toch pestgedrag aan de oppervlakte komt.

Wij denken dat het niet helpt om pesten te beschouwen als abnormaal en slecht. Iedereen kent een situatie waarin kwetsend gedrag werd gepleegd jegens een ander persoon (ook als we er niet zelf actief aan bijdroegen en we niet hebben ingegrepen), bijvoorbeeld vanuit de angst om zelf geslachtofferd te worden. Er zijn veel voorbeelden, ook in de recente geschiedenis van hele naties, waarbij mensen voor het merendeel aan de kant stonden, toekeken en "pestgedrag" accepteerden, ook wanneer het uiteindelijk uitmondde in volkerenmoord. Aangezien we allemaal meestal sterke gevoelens van boosheid, gekwetst zijn en wraakbehoefte kunnen ervaren wanneer we in aanraking komen met pesten, is het moeilijk om pestgedrag als een fenomeen te beschouwen dat veel voorkomt en als zodanig als iets "normaals" kan worden gezien. Je zou kunnen zeggen dat iets normaal is wanneer het vaak voorkomt, ongeacht of er sprake is van een pathologische afwijking. Dit betekent echter niet dat we het gedrag maar moeten accepteren en achterover kunnen leunen.